Een merkwaardig grensgeschil tussen Frankrijk en Nederland dupeert al jaren een restauranthoudster op het eiland Sint Maarten. Door bureaucratische terreur is haar levenswerk gesloten. De kwestie wordt op ministerieel niveau besproken, maar een oplossing blijft uit.
‘Slaap in Frankrijk, dineer in Nederland’, luidde de slogan van Captain Oliver’s restaurant en het bijbehorende resort aan de baai Oyster Pond, precies op de grens van het Franse en het Nederlandse deel van Sint Maarten.
,,We waren een symbool voor de eenheid op het eiland”, zegt eigenaresse Maggi Shurtleff.
Nu liggen het restaurant en de bijbehorende haven er spookachtig bij. Shurtleff is er letterlijk ziek van geworden dat haar levenswerk door aanhoudende ambtelijke terreur is verwoest. Een recente brief van minister Stef Blok aan de Tweede Kamer maakt duidelijk dat haar nachtmerrie voorlopig nog niet ten einde is.
Maggi’s inmiddels overleden man Oliver opende in 1983 Captain Oliver’s restaurant. Oyster Pond was toen nog een vrijwel onbebouwde baai en het was uitzoekwerk of de locatie van het restaurant zich in het Franse of Nederlandse deel bevond. Ambtenaren van beide landen verzekerden hem dat hij een Nederlandse vergunning moest aanvragen en ook daar belasting moest betalen.
Dat ging jaren goed en de menukaart van Captain Oliver’s restaurant werd een begrip op het eiland. In Oyster Pond werden steigers aangelegd, waar zeilers aanmeerden voor een lunch of diner. Toen er nog andere hotels en strandtenten werden bijgebouwd, groeide de voormalige oesterbaai uit tot een trekpleister voor toeristen.
Maggi en Oliver dachten hun zaakjes voor elkaar te hebben, tot in 1996 de Franse regering van Saint Martin de grond claimde. Ambtenaren stelden dat het echtpaar onterecht geen belasting betaalde aan Frankrijk en begonnen rekeningen in te dienen. Steeds opnieuw moesten Maggi en Oliver hun papieren erbij halen om aan te tonen dat ze juist naar Nederland waren doorverwezen. ,,We hebben jarenlang brieven heen en weer geschreven en juristen ingeschakeld.”
De oorzaak van het grensconflict om Oyster Pond ligt in een eeuwenoud verdrag tussen Frankrijk en Nederland. Beide landen kwamen in 1648 overeen het eiland te splitsen. Aan de oostkant was dat ter hoogte van de baai, maar oude landkaarten bieden onvoldoende duidelijkheid of de baai in zijn geheel bij de Nederlandse kant hoort, of slechts voor de helft.
