Tussen maatschappelijke druk en juridische maatstaven staat het Curaçaose rechtssysteem voor een complexe uitdaging: hoe verhoudt straf zich tot menselijkheid? Dat thema stond centraal in de recente aflevering van de podcast ‘Hustisia, Seguridad i Abo’, waarin rechter Sigmar Carmelia sprak over de omgang met levenslange gevangenisstraffen en de mogelijkheden tot herziening. De aflevering richtte zich op de vraag hoe Curaçao omgaat met veroordeelden die levenslang vastzitten, en of er ruimte moet zijn voor resocialisatie en re-integratie.

Sinds 2011 kunnen gevangenen na twintig jaar detentie in aanmerking komen voor een herbeoordeling van hun straf. Dat geldt niet alleen op Curaçao, maar ook op Aruba en Sint-Maarten. Volgens Carmelia is het belangrijk dat ook daders perspectief en hoop houden. “We moeten een straf niet bagatelliseren, maar er moet altijd een mogelijkheid blijven voor iemand om zich te herpakken en terug te keren in de samenleving”, zegt hij in de podcast.

De rechter benadrukt dat het rechtssysteem niet alleen draait om wraak of vergelding, maar ook om begrip en herstel. Ze stelt dat slachtoffers recht hebben op erkenning en gerechtigheid, maar dat daders na jarenlange detentie ook kansen moeten krijgen om opnieuw te beginnen. “Als de deur helemaal wordt gesloten, neemt de kans op verbetering af”, legt Carmelia uit.

De podcast bespreekt ook de emotionele kant van het strafproces. Terwijl sommige mensen vinden dat zware straffen nodig zijn voor ernstige misdrijven, wijst de uitzending erop dat elke zaak unieke omstandigheden kent. Niet elke dader handelt uit pure kwaadaardigheid; soms spelen trauma of sociale factoren een rol.

“Het gaat niet om medelijden, maar om menselijkheid”, besluit Carmelia. “Wie zijn straf heeft uitgezeten, moet niet voor altijd veroordeeld blijven. Herstel is een recht, net als genoegdoening.”