Corruptie en diefstal van gemeenschapseigendommen zijn de meest grillige en buitengewoon droevige situaties waar Curaçao thans in verkeerd. Enkele jaren terug was 70 procent van de Curaçaose bodem nog in handen en in beheer van de overheid en zodoende kon de overheid een aktieve rol spelen door bepaalde terreinen te bestemmen voor woningbouw, het aanleggen van wegen, zorgdragen voor commerciële doeleinden en recreatie, maar dit behoort inmiddels tot het verleden.

Men wordt dieptreurig te bedenken wat deze ontwikkeling op termijn voor de bevolking zal betekenen. De overheid heeft tegenwoordig over slechts 30% van de Curaçaose bodem iets te vertellen, de rest is in privé handen. In feite wordt Curaçao met de dag minder toegankelijk voor de gewone man of vrouw uit deze gemeenschap.

Om te beginnen is het regel dat bestuurders grote stukken grond gedurende of vlak aan het einde van hun regeerperiode inpikken. Verder worden er in dit opzicht ook bepaalde gunsten aan bevriende kornuiten geleverd. Tegen betaling van een som geld aan de desbetreffende minister van VVRP bijvoorbeeld, of aan een hoge ambtenaar, krijgen investeerders heel gauw een stukje grond toegewezen.  Natuurlijk is er in dit opzicht van klink klare corruptie sprake.

Volksvertegenwoordigers (Statenleden) doen er verstandig aan hun taken serieus te nemen door naar eer en geweten te handelen. Met name de delen van het overheidsapparaat die te maken hebben met het verstrekken van vergunningen, uitgifte van terreinen, enzovoorts, zijn corruptiegevoelig. Het is dan ook zeer merkwaardig dat politici die na de verkiezing in het Parlament belanden, maar vooral zij die ministerfuncties bekleden (ook vroegere gedeputeerden) vrij snel over een groot stuk grond vlak bij een strand komen te beschikken. Wat zijn de veroorzakers van grote ongelijkheid, armoede en verpaupering binnen deze samenleving, behoren wij ons allen af te vragen.

Door fanatisme, emotioneel handelen en onvoldoende vorming en opvoeding gaat Curacao met grote stappen achteruit.  Uiteindelijk zijn het vooral de minstbedeelde burgers die het slachtoffer worden, aangezien ze niet in staat zijn om aan een stukje grond te komen om een huis te bouwen, of om een woning te kopen of te huren (zie de decennialange wachttijden). Over een eigen zaak beginnen hoeven we niet eens te spreken, ook dat is niet weggelegd voor de meesten op Curaçao!

Deze schrijnende achteruitgang, veroorzaakt door het slechte beleid inzake afgifte van terreinen, vond vooral plaats in de periode 1954 tot heden 2025. Wij hebben de Curaçaose gronden onder onze neuzen voorbij zien gaan of deze werden in alle stilte in achterkamers geregeld. Er zou onmiddellijk een lijst moeten worden gepubliceerd met alle namen van personen die over grote terreinen op Curaçao beschikken.

Curaçao wordt met de dag onuitstaanbaarder geteisterd door corruptie en banditisme. In het Nederlandse Parlement  heeft men een motie aangenomen om spoedig op Curaçao over te gaan op bestrijding van corruptie. Ik ben daar een groot voorstander van, want ik beschouw deze stap als een probaat middel om armoede, ellende en criminaliteit tegen te gaan.

Ook ben ik een groot voorstander van een spoedige  introductie van wijk- en regioraden, zo hebben de eilandbewoners meer controle op gronden die deze gemeenschap toebehoren. Ook is er dan meer controle op onze stranden, historische gebouwen en plekken, het bestemmen van projecten, het stukje natuur op dit eiland en andere belangrijke voorzieningen.

De inheemse autochtone Curaçaose burger wordt met de dag respectlozer behandeld. Neem de manier waarop men in de buurt Charo appartementen en flats vlak bij het strand hebben gebouwd, als ware het wolkenkrabbers die plotseling uit de grond zijn gestampt, waardoor het zicht naar zee vanuit de omliggende woningen compleet is belemmerd.

Ook de wijze waarop de overheid het toelaat dat kippenmest gedumpt wordt, gepaard gaande met veel stank en gevaarlijke en onhygienische muskieten bij de vleet de woningen van de vele buurten in de omgeving teisteren, is afkeurenswaardig. Curaçao is maar 444 km2 en als er zo onzorgvuldig met overheidsgronden wordt omgesprongen wordt de bevolking binnen de kortste keren net als de indianen verdreven. Enfin, het bericht ‘Curacao 2100’ zegt aan de hand van Senso-2023 resultaten precies wat dit volk over een paar jaar te wachten staat.    

Erwin Raphaëla

Naschrift redactie: Erwin Raphaëla werkt als journalist op Curaçao en als voorvechter van de ontwikkeling van de wijk zet hij zich al jaren in voor betere voorzieningen en sociale samenhang.