De regering van Curaçao werkt sinds 2017 aan een breed programma om technologie en innovatie te integreren in sectoren zoals onderwijs, landbouw, toerisme en gezondheidszorg. Dat meldt de Extra.
Onder leiding van het ministerie van Economische Ontwikkeling (MEO) worden initiatieven zoals het ‘Smart Nation Platform’ uitgerold, in samenwerking met instellingen zoals het Curaçao Innovation Technology Institute (CITI).
Met programma’s zoals de ‘Startup Launchpad’ en de ‘Innovation Award’ worden ondernemers gestimuleerd om innovatiever te worden en zich te richten op export. Tegelijkertijd worden stappen gezet om de Fintech-sector te ontwikkelen, in samenwerking met internationale financiële instellingen en IT-organisaties. Daarnaast werkt de Centrale Bank aan regelgeving voor e-commerce en digitale valuta.
Een belangrijke mijlpaal is de oprichting van het platform ‘Digital Hub Americas’, dat lokale innovatie moet stimuleren met een internationaal bereik. De overheid wil ook het gebruik van het .cw-domein versterken, zowel lokaal als wereldwijd, om de digitale aanwezigheid van Curaçao uit te breiden.
Het uiteindelijke doel is om IT te ontwikkelen als de vierde economische pijler, naast toerisme, financiële dienstverlening en handel. Tegen 2025 streeft MEO naar concrete resultaten om de positie van Curaçao als technologische speler te versterken.
1 reactie
Chris
Het ontwikkelen van een nieuwe economische pijler is voor een relatief klein eiland als Curaçao altijd een goed plan maar toch zitten er wat risico’s aan de voorgenomen digitalisering. Als belangrijkste bezwaar zie ik dat dit plan geïnitieerd is door de overheid en dan ook nog in 2017, d.w.z. vlak ná het vaststellen van de Sustainable Development Goals (SDG’s) door de VN als onderdeel van de Agenda 2030.
.
Het gaat hierbij om een pakket maatregelen met zeer lovenswaardige doelen (armoede bestrijden, honger de wereld uit e.d.) maar de uitwerking van die doelen wijst op verlies van soevereiniteit aan een tiranniek en ondemocratisch wereldbestuur waarbij de belangen en vrijheden van burgers ondergeschikt gemaakt worden aan die van multinationals. Burgers krijgen alleen de glimmende façade van het SDG-verhaal te zien, de duistere werkelijkheid van de voorgenomen plannen wordt echter heimelijk achter gehouden.
.
Zo bezien hebben we hier te maken met een Paard van Troje: pas als de beleidsplannen uitgewerkt zijn en ingevoerd worden zal de kwaadaardige aard voor iedereen duidelijk worden. En dan is het te laat…
.
De overheid gaat daarom te ver: zij hoort slechts faciliterend te zijn voor bedrijven en burgers, het is niet aan de overheid om te bepalen hoe wij onze toekomst gaan inrichten. Daarom pleit ik voor een zo klein mogelijke overheid die alleen de hoogst noodzakelijke activiteiten ontplooit om initiatieven van lokale bedrijven en burgers te ondersteunen.
Reacties zijn gesloten.