Op Curaçao groeit de weerzin tegen dikbetaalde directeuren van semi-overheden die, ondanks de woekerende armoede op het eiland, salarissen binnenharken van wel drie keer het salaris van premier Rutte.” Met de lockdown door corona verdampte het Curaçaose inkomen uit toerisme, verloren duizenden hun baan en, om de overheidsfinanciën te redden, moesten ambtenaren zoals onderwijzers en vuilnismannen 12,5 procent op hun salaris inleveren. Dat zijn niet bepaald de breedste schouders op het eiland, aldus De Telegraaf.

Solidariteit

„Uit solidariteit in deze crisis zouden juist de mensen die het meest verdienen veel meer moeten bijdragen”, zegt secretaris Gregory Wilson van de Algemene Bond van Overheidspersoneel (Abvo). De vakbondsbestuurder vindt jaarsalarissen van meer dan een miljoen Antilliaanse gulden (circa 500.000 euro) op een eiland van 160.000 inwoners ’niet goed klinken.’

Het was een schok toen vorig jaar de salarisstrookjes uitlekten van enkele aan de overheid gelieerde NV’s. Een topman van telecombedrijf UTS bleek 1,1 miljoen gulden mee naar huis te krijgen, zo’n 40.000 euro per maand. Een directeur van de Sociale Verzekeringsbank zat op vrijwel hetzelfde bedrag. Ook energiebedrijf Curoil en nutsbedrijf Aqualectra deelden topsalarissen uit.

Woede

De woede anderhalve week geleden tijdens een protest bij regeringsgebouw Forti richtte zich ook deels tegen die ambtelijke verrijking. „Wat ga je doen met 80.000 gulden per maand?”, sprak een demonstrant tegen het lokale Caribisch Netwerk. „En dan gaan ze het volk zeggen dat ze moeten inleveren? Dat is erg hoor.” Op het protest volgden plunderingen en brandstichtingen.

Minister Hensley Koeiman van Sociale Zaken zegt in gesprek met De Telegraaf dat de eilandregering werkt aan een Rhuggenaath-norm, vrij naar de Balkenende-norm. Hoge ambtenaren mogen straks niet meer verdienen dan 130% van een ministersalaris, dat zo’n 12.000 gulden ofwel 6000 euro per maand bedraagt. In verband met de coronacrisis besloten ministers overigens om een kwart op hun salaris te korten.

Twee sporen

Koeiman: „Die Rhuggenaath-norm willen we regelen langs twee sporen: via wetgeving en via de raden van commissarissen bij deze overheids-NV’s.” Zonder slag of stoot zal dat waarschijnlijk niet gaan. Het betreft immers contracten die door vorige ministers zijn getekend en goedgekeurd. Niets belet betrokken directieleden om via de rechter hun riante inkomens te verdedigen.

Op steun van de ambtenarenvakbond Abvo hoeven de directieleden echter niet te rekenen. Wilson: „Wij vertegenwoordigen hen niet. Zij hebben zelf over hun eigen arbeidsvoorwaarden onderhandeld.”